(چهاردهمین دوره جام جهانی) 1990 ایتالیا

                                                                (چهارمین دوره جام جهانی) 1950 برزیل
نکات ویژه:
آغاز مجدد جام جهانی پس از جنگ جهانی دوم در ورزشگاه نوبنیادی در کشور برزیل انجام می شد که به شکل ماموت عظیم الجثه ای با گنجایش بیش از 200000 تماشاگر تا آن تاریخ بزرگترین استادیوم ورزشی جهان شناخته شده بود. حادثه دلخراش سقوط هواپیمای تیم ملی فوتبال ایتالیا در ماه مه سال 1949 که هفده ملی پوش ایتالیا و مربی نام آور این تیم را به کام مرگ فرستاده بود از شانس تیم ملی ایتالیا کاسته بود. برای اولین بار «فیفا» به انگلستان اجازه داده بود که تیم های خود را برای تصاحب دو مقام در بازی ها شرکت دهد ولی اسکاتلند (یکی از تیم های اتحادیه فوتبال انگلیس) که در ابتدا ادعا نموده بود که یکی از بزرگان این جام خواهد بود در «هامپدن» 0-1 شکست خورد و در نتیجه انگلیس می باید به تنهایی پرچم کشورش را به دوش می کشید. انگلستان علیرغم بازیکنانی همچون استانلی ماتیوس، الف رمزی و تام فینی ناباورانه از آمریکا و اسپانیا شکست خورد. در این دوره از مسابقات مراحل نیمه نهایی وجود نداشت و چهار تیمی که از گروه های خود صعود می کردند طی مسابقات دوره ای به دیدار یکدیگر می رفتند تا بر حسب امتیاز قهرمان را معرفی کنند. اروگوئه علیرغم درخشش در دوره مقدماتی در فینال دوره ای نیمه اول را برابر اسپانیا و سوئد بازنده بود و به زحمت در نیمه دوم برنده شد. مردم برزیل چنان از قهرمانی خود مطمئن بودند که قبل از برگزاری دیدار نهایی با اروگوئه ترانه پیروزی ملی را سروده و آن را آماده پخش نموده بودند ولی این آهنگ هیچگاه شنیده نشد. برزیل با آنکه در اولین دقایق نیمه دوم دروازه اروگوئه را گشود اما در ادامه پذیرای دو گل گردید تا در پایان این دیدار بجز مارش عزا آهنگ دیگری شنیده نشود. 205000 تماشاگر بخاطر این نتیجه غیر منتظره در ورزشگاه ماراکانا اشک می ریختند.